بخشی از وقتِ من

بخشی از وقتِ من صرفِ کشفِ آدرسِ درستِ حرف‌ها می‌شود. 

بخشی از وقتِ من صرفِ این می‌شود که بفهمم فلانی منظورش چه بود.

خُب ای دردت چیه؛ منظورت را خودت بگو.

من از جمله‌ی “خودت باید می‌فهمیدی از حرفام”، ” اگه منو می‌شناختی، می‌فهمیدی منظورم چیه” و مشتقاتی از این دست؛ بیزاااااااارم.

 این را آدمی دارد می‌گوید که خدای کدگذاری ست. 

که اگر بنشینید پای حرف‌هاش، یقین می‌یابید که آلزایمر دارید؛ 

بس‌که جزئیات لعنتیِ رفتارها را در خاطرش انبار می‌کند و درنظر می‌گیرد. اما این آدم، از اسرار غیب بی‌خبر است. مرحمت فرموده، از اسرار غیب‌تان او را مطلع کنید. حرفتان را رک توی صورتم بگویید.

#دنیا #شما_فرستادین